Veel mensen dromen ervan, slechts een paar doen het: voor een langere periode de auto pakken en wel zien waar je uitkomt. Bart en Annelouc durfden het aan en reden begin april weg in hun Toyota Land Cruiser. Maar hoe gaat het nu met ze? Tijd voor een update!
Hoe gaat het met jullie?
Annelouc: “Goed! We zijn terug in Roemenië, de afgelopen weken waren we in Nederland. Ted had een APK keuring nodig. We zijn totaal twee weken in Nederland gebleven om vrienden en familie te zien. Het was erg gezellig en Ted kwam met vlag en wimpel door de APK.”
Hoe is de droom van jullie reis ontstaan?
Bart: “Het idee om iets heel anders te gaan doen is niet van de een op andere dag gekomen. Samen denken we vaak na over de vraag: wat willen we uit het leven halen? Tijdens onze eerste jaren werken kwam die vraag ook op tijdens een zomervakantie in Zweden. We waren een meerdaagse kanotocht aan het maken in de wilde natuur. Blij met ons werk en tegelijkertijd ontstond er ook een andere behoefte. We werden geïnspireerd door het leven in de natuur, zo begon onze droom langzaam vorm te krijgen.
Een droom kan ook ongrijpbaar zijn. Hoe was dat voor jullie?
Annelouc: “Van een groot idee zijn we het steeds concreter gaan maken. We droomde van een leven dicht bij de natuur, zelfvoorzienend en wilde leren van andere culturen. Door het te delen met anderen kregen we allerlei vragen terug. “Leuk, maar hoe dan? En wanneer?”. Zo ontstond het uiteindelijke idee om met een auto de zijderoute te rijden, met voor ons onbekende landen en culturen, richting Japan. We gaven onszelf een deadline: vertrek zomer 2020.”
Het plan is geboren! Maar dan ben je er nog niet?
Bart: “Klopt, toen begon het pas echt. Het leek eerst te mooi om waar te zijn! In huis hadden we op de muur een groot vel papier hangen waarop we ons plan uitwerkten. Er moest een auto komen, gespaard worden en nieuwe skills geleerd worden. We dachten na hoe we onderweg onze kennis duurzaam konden inzetten. Kortom, we moesten aan de slag! Alles begint bij het zetten van een eerste stap: een auto kopen. We hadden eerst een te dure auto op het oog en moesten ons beeld bijstellen.”
En hoe bepaalden jullie hoeveel geld er nodig was?
Annelouc: “We begrepen van andere reizigers met vergelijkbaar idee, dat €50,- per dag voldoende zou moeten zijn om de dagelijkse kosten te dekken. Kosten zoals eten, diesel en visums. Dit zijn we gaan testen tijdens de zomervakanties en het werd een soort van spelletje. Ook thuis gingen we andere keuzes maken en bewuster met ons geld om. Een winterjas kopen werd een investering in een kwalitatief goede jas die ook tijdens de reis mee kon. Zo werkte we stapje voor stapje naar ons spaardoel toe.”
Hoe ging jullie dit af?
Bart: “Door de droom heel concreet te maken kun je steeds kleine stappen bepalen om aan te werken. We hadden er plezier in, we waren immers echt aan onze droom aan het werk. Elke stap bracht ons dichter bij ons doel. Eerst voelde die heel ver weg. We dachten soms: mocht het allemaal niet lukken, vinden we het nu al waard. Het bracht ons een nieuw perspectief. Niet alles ging direct goed natuurlijk, maar we gaven onszelf de tijd en zagen het als een leerproces.”
Zijn er ook zaken die je achteraf anders zou aanpakken?
Annelouc: “Tijdens onze eerste trip hadden we heel de auto volgeladen. We sliepen in de achterbak, waardoor we continue in de weer waren om spullen te verplaatsen en we waren voortdurend dingen ‘kwijt’. De deuren moesten op een kiertje blijven, anders paste Bart er niet in met zijn ruim 2 meter lengte. We leerde al snel dat dat niet helemaal werkte, alles werd nat en het was een chaos! Nu is de auto super gestructureerd, we hebben lades gemaakt en alles heeft zijn eigen plek.”
Wat hebben jullie gedaan om bepaalde skills te leren?
Annelouc: “We wisten beide weinig van auto’s, laat staan dat ik zelf iets kon repareren. Na een week autosleutelcursus, waar we ook veel aan Ted hebben geklust, had ik meer zelfvertrouwen gekregen. De zomervakanties gebruikten we als ‘test’ vakanties om de nieuwe aanpassingen aan de auto, zoals een koelkast, de lades en apparatuur uit te proberen. Toen waren we er echt klaar voor en regelden de laatste praktische zaken. We zegden onze banen op en ons huis in Utrecht. Dat laatste stapje was stiekem best spannend, toen was er geen weg meer terug.
Waar gaat de reis komende maanden naartoe?
Bart: ”We zijn nu vanuit Roemenië onderweg naar Turkije om daar de winter door te brengen. We kunnen maximaal drie maanden in Turkije verblijven. We kijken uit naar het aangename klimaat van de Turkse kust, de cultuur en het heerlijke eten. Een mooi avontuur!."
